Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

Μια τυχαία ιστορία



Πρωινή επίσκεψη στην κλινική και προσπαθώ να τη διαγράψω από τη μνήμη μου, γιατί ήπια 4 μπουκαλάκια νερό για τον υπέρηχο και τουμπάνιασα. Όσο ο γιατρός είχε στην κοιλιά μου το ματζαφλάρι με το ζελέ και κοιτούσε αφοσιωμένος την οθόνη ξύνοντας το μούσι του, προσπαθούσα να μην γελάσω, να μην κουνηθώ και κυρίως να μην φτερνιστώ και κόντεψα να σκάσω. Τελικά έσκασε η Έρη, γιατί σήμερα στη δουλειά κόψαμε την πίτα -τη κοπή τη πίτα- και ο τυχερός θα κέρδιζε ένα ταξίδι για 2 άτομα και 2 μέρες άδεια. Η Έρη, απογοητευμένη που δεν έτυχε το φλουρί, περιφερόταν στο Call Center ψάχνοντας απεγνωσμένα τα κομμάτια των ανυποψίαστων συναδέλφων της, αφού πρώτα τους αποσπούσε την προσοχή με δόλιες μεθόδους "κοίτα λίγο τι λάθος έκανα στο reissue και δεν βγαίνει","πωπω, κοίτα έξω, για βροχή το πάει ο καιρός", "πας να βάλεις λίγο νεράκι σε παρακαλώ;", κλπ. Έτσι, τους έκανε νιανιά όλα τα κομμάτια και πάλι φλουρί δεν βρήκε, γιατί ήταν στο κομμάτι της απούσας, η οποία κοιμότανε και η τύχη της δούλευε. Η  ματζιριά της Έρης δεν είχε όρια, γιατί από τα νεύρα της αποφάσισε ότι θα πρέπει να κάνω τα έξοδα στον γκόμενό της για να πάνε μαζί ρομαντικό ταξίδι.


Φεύγοντας από τη δουλειά βρήκα τον Τόμπρο και ήπιαμε βαριά ποτά, συζητώντας φλέγοντα ζητήματα, όπως η επερχόμενη εκδρομή στη Μάλαγα. Η συζήτηση πήρε διαστάσεις και με δημοκρατικές μεθόδους αποφασίσαμε να τη συνεχίσουμε στη Χαλκίδα. Στο δρόμο ο Τόμπρος αναπόλησε την πρώην του από τα Ψαχνά, την πρώην του από τον Μαραθώνα και την πρώην του από το Τιμπουκτού. Στο Πέτρινο, δίπλα στα τρελά νερά ο κόσμος είχε και τρελά κέφια, αλλά εμείς καθήσαμε στα ξενέρωτα, με κριτήριο τους καναπέδες κουβούκλια. Εκεί αναλύσαμε νέα ενδιαφέροντα ζητήματα όπως το χαμόγελο του Αλβανού, ο ψύκτης στα Goody's που άλλαξε θέση και η αδερφή του Τόμπρου που δεν υπάρχει. Στην επιστροφή ο Τόμπρος με πέρασε από όλα τα απόμερα δρομάκια, με τη δικαιολογία ότι έτσι λέει το έκφυλο GPS του. Καλά έλεγα εγώ να ρίξουμε πετραδάκια!

Δεν υπάρχουν σχόλια: