Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Ένα Airbus για τη Βασούλα!

Είμαι πάλι φρέσκια φρέσκια, ας μαντέψουμε όλοι τον λόγο: πήγα πάλι στο Ελ.Βενιζέλος πρωί πρωί. Αυτή τη φορά δεν ξύπνησα τον Ηλία, οπότε αποχαιρέτησα τη Βάσω και τον Κωνσταντίνο κι έκανα βόλτα με την ησυχία μου χωρίς να νιώθω τύψεις. Ψώνισα ιταλικά περιοδικά και ανέβηκα στα Mc Donald's, όπου σε περίοπτη θέση με τη μύτη στη τζαμαρία, τον αεροδιάδρομο στα πόδια και έναν παλαβό στη δίπλα καρέκλα, χάζευα τρώγοντας McFlurry με Kit Kat, Kitώντας Kat' τα αγαπημένα μου airbusάκια με τους γλάρους. Ο τρελάρας από δίπλα ήδη μου είχε διαταράξει την ηρεμία, αλλά με αποτελείωσε και ο Κωνσταντίνος με το τηλεφώνημά του, γιατί είχε ένα προαίσθημα ότι η Βάσω θα φτάσει στον Άγιο Δομίνικο, έτσι όπως είχε αγχωθεί με τα Gates του αεροδρομίου. Ευτυχώς το εισιτήριο της επιδεχόταν αλλαγές με ελάχιστη χρέωση 15 ευρώ, αλλά δεν άκουσα και το επίθετό της στα μεγάφωνα, οπότε συνέχισα να τρώω το McFlurry. 

Μέχρι να γυρίσω στο μικρό σπίτι στο βουνό, την ώρα που οδηγούσα, η Βάσω ήδη είχε φτάσει στην Κέρκυρα και με έπαιρνε τηλέφωνο. Όταν είδα το Βάσω να αναβοσβήνει στην οθόνη, θαύμασα ακόμα περισσότερο το airbus και αναλογίστηκα την αβάσταχτη ελαφρότητα του Micra.



Τώρα χάζευα τις φωτογραφίες. Χτες βράδυ είχε καλό καιρό και περπατήσαμε στου Ψυρρή και στην Ερμού. Πήγαμε και βόλτα στη Βουλή να χαζέψουμε τους τσολιάδες. Τους λυπήθηκε η ψυχή μου, όχι τόσο επειδή αναγκάζονται να φοράνε φούστα και τσαρούχια, αλλά επειδή δεν μπορούν να αντιδράσουν. Βρήκαμε ευκαιρία να λέμε αστεία δίπλα τους και να ξεκαρδιζόμαστε - η Νάντια γελάει και διακριτικά. Εκεί γνωρίσαμε και κάτι πρώην ευζώνους, που μας έμαθαν το κόλπο του τσολιά: Με τα μάτια μιλάμε εμείς και δεν ξέρει τι λέμε κανείς. Με λίγα λόγια τον ρωτάς αν γουστάρει να φωτογραφηθείτε μαζί και αν ναι να κλείσει τα μάτια. Έτσι κάναμε καταιγισμό ερωτήσεων στον δεξί τσολιά που ήταν πιο ωραίος, τον τυφλώσαμε με τα φλας και τον βάλαμε να ανοιγοκλείνει τα μάτια με ρυθμό. Disco party partizani. Έρμε τσολιά!

Και επανέρχομαι στο airbus με τους γλάρους, γιατί πέρασε και η ώρα. Τώρα θα έφτασε και ο Κωνσταντίνος στη Γερμανία. Με έχει πιάσει και μια λιγούρα, αλλά δεν ξέρω αν θα φάω. Έχουμε γλαρόσουπα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: