Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Τη μέρα που φτιάχτηκε το ίντερνετ

Το ξέρω ότι έξαφανίστηκα, αλλά να σας πω για άλλη μια φορά ότι είχε πρόβλημα η γραμμή του ίντερνετ. Και επειδή δεν μου αρέσει να γκρινιάζω, ας πούμε τώρα για κάτι άλλο. Για τις εξετάσεις των ισπανικών για παράδειγμα.

Μπήκαμε λοιπόν με τη Μαρία στο αμάξι για να πάμε στις εξετάσεις και σε όλο το δρόμο μουρμούριζε, ότι τάχα θα είναι όλα τα μικρά και μόνο εμείς θα είμαστε ολόκληρες γαϊδάρες και τέτοια. Φτάσαμε στο σχολείο και όντως, το προαύλιο ήταν γεμάτο δεκατριάχρονα που κυνηγιόντουσταν. Χμμμ. Πάμε λοιπόν να δούμε και τα χαρτιά που είχαν αναρτήσει για τα προφορικά, που θα δίναμε σε ζευγάρια. Η Μαρία θα έδινε μαζί με κάποιον που το επίθετό του τελείωσε σε -έλης. Παγανέλης ας πούμε. Η Μαρία άρχισε να κάνει αρρωστημένες σκέψεις, και να κοιτάζει γύρω της τα δεκατριάχρονα, για να βρει τον εν δυνάμει Παγανέλη. Οραματιζόταν τη στιγμή που θα μπουν μαζί στην αίθουσα και θα τη ρωτήσουν για το οικονομικό έλλειμμα και τις επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης, ενώ τον Παγανέλη πόσα παγωτά έφαγε το καλοκαίρι και ποιο μάθημα προτιμάει στο σχολείο. Σε λίγη ώρα χτύπησε το κουδούνι και όλα τα μικρά εξαφανίστηκαν, γιατί τελικά συνειδητοποιήσαμε ότι ήταν εκεί για τα αγγλικά. Μείναμε όλοι κι όλοι εμείς και άλλοι δέκα γάιδαροι. Αφού η Μαρία ξεπέρασε το κόμπλεξ της τριαντάρας, τότε άρχισε το δεύτερο τροπάρι:

-Ρε συ, αυτό το Παγανέλης, πολύ λατινογενές δεν σου κάνει; Paganeeeelli. Αυτός να δεις που θα είναι κανένας μισός Ισπανός ή μισός Ιταλός. Θα τα παίζει στα δάχτυλα και εγώ δίπλα του θα ιδρώνω και θα ξεϊδρώνω για να αρθρώσω πέντε λέξεις. 
-Καλά, άσε τώρα εσύ τις μαντικές σου ικανότητες στην άκρη, να δούμε πώς θα πάμε πρώτα στα γραπτά, κι αγχώνεσαι αργότερα για τα προφορικά.

Μιας και ήμασταν καμιά δεκαριά μόνο, γνωρίσαμε και τον Παγανέλη. Ήταν τόσο κοσμάρας, που στο σταυρόλεξο με τα φρούτα, πέρασε το πεπόνι για ακτινίδιο και δεν του έβγαιναν τα τετραγωνάκια. Και μετά, εκεί που έπρεπε να περιγράψουμε ένα εστιατόριο, με λέξεις όπως φιλικό, ζεστό περιβάλλον, με νησιωτική ατμόσφαιρα και καλομαγειρεμένο φαγητό,  εκείνος έβαζε όλο bueno και bueno, και στο διάλειμμα μας το εξιστορούσε περιχαρής. Για να ολοκληρώσει τη φοβερή εικόνα, ξέχασε και το καρτελάκι του υποψηφίου με τους κωδικούς του, γιατί το είχε στην άλλη τσάντα. Απλά! Ήταν μορφή λέμε ο Παγανέλης.

Μετά από αυτή την εμπειρία, καθησύχασα τη Μαρία:
-Τι Paganeeeelli (προφορά Ectora Bottrini) μου έλεγες αγάπη μου; Τούτος δω είναι Παγανέλλλλης (με το λου το πατρινό παρακαλώ). Άντε και καλή επιτυχία!!

Ευτυχώς ξενοιάσαμε και από αυτό, γιατί είχαμε και πιο σοβαρά πράγματα μπροστά μας. Και εξηγούμαι με δύο λέξεις: Eurovision night.

Αζερμπαιτζάν που λες. Μα πώς έγινε αυτό; Αφού εμείς ήμασταν το φαβορί!! Εμείς είχαμε βγει πρώτοι και στον ημιτελικό!! Τώρα πώς φτάσαμε έβδομοι;; Όχι δεν το δέχομαι. Μάλλον είναι που δεν μας έκαναν καλές λήψεις, που μας σαμποτάραν τα μικρόφωνα και που ζήλεψαν το background μας, που ήταν copy paste από το ναό της Αθηνάς Νίκης. Αλλά εδώ που τα λέμε, ο Σουηδός ήταν καλύτερο γκομενάκι, ααα το σωστό να λέγεται. Και για να μην νομίζετε ότι παρασύρθηκα να ξέρετε ότι ψήφισα τον 20χρονο άσχημο Φινλανδό, που μόλις γύρισε από τη δενδροφύτευση. Έστειλα κι εγώ το Ε01 στο 54007 και πλήρωσα το κερατιάτικο μήνυμα. Για τον πλανήτη ρε γαμώτο!! Ψήφισε και η Πόπη τη Φινλανδία, για συμπαράσταση. Η Νάντια ερωτέυτηκε τη Γερμανίδα και μάλιστα μας είπε ότι τώρα που μεγάλωσε κι έναν χρόνο θα έχει ακόμα μεγαλύτερη πείρα. Ας μου πει κάποιος τι θέλει να πει το παραπάνω. Επειδή την πήραμε στο ψιλό, τελικά ψήφισε την Ισπανίδα και μετά εξέφρασε την επιθυμία της να κοιμηθεί εκεί σε μια γωνίτσα του καναπέ και να την ξυπνήσουμε να δει τον νικητή αργότερα. Ο Γιάννης ψήφισε μία με άσπρα πίπουλα, που εγώ δεν πρόσεξα καν από ποια χώρα ήταν, αλλά μάλλον ούτε κι αυτός πρέπει να το πρόσεξε, γιατί μετά από λίγο μας ρωτούσε αν θυμόμαστε τι ψήφισε. Η Μαρία εκείνη τη μέρα ήταν ήσυχη. Πολύ ήσυχη. Δεν ξέρω τί είχε πάθει, αλλά ευτυχώς σε μια φάση ένιωσε, και ανεβοκατέβασε το κεφάλι στο άκουσμα μιας ροκιάς. Μετά ξαναμπήκε στη νιρβάνα της.



Και μιας και λέγαμε για τραγούδια...

Se fossi qui con me questa sera...Sarei felice e tu lo sai...Starebbe meglio anche la luna...ora piu' piccola che mai...
Ακούγοντας Giusy Ferreri, ο Γιάννης, η Πόπη και η Νάντια κάνουν βόλτα με το αυτοκίνητο.
-Ωραίο τραγούδι, λέει ο Γιάννης.
Περνάνε δευτερόλεπτα σιγής. Η Νάντια γυρίζει προς τον Γιάννη.
-Αν ήσουν εδώ μαζί μου απόψε, θα ήμουν ευτυχισμένη και το ξέρεις. 
Ο Γιάννης κοιτάζει απορημένος. Η Νάντια όμως, με όλο τον ρομαντισμό που τη διακατέχει, συνεχίζει:
-Θα ήταν καλύτερο ακόμα και το φεγγάρι...
Ο Γιάννης γουρλώνει τα μάτια.
-Τι λε ρε Νάντια ναούμε, ποιό φεγγάρι;;;;;
-Πωωωω ρε παιδιά το τραγούδι μετέφραζα...........

Συνεννόηση καμία. Πάντως γελάσαμε.

10 σχόλια:

athina μπασιούκα είπε...

Ισπανικά, ε; Εγώ γυροφέρνω τα ρώσικα και τα κινέζικα. Είναι γενικά γλώσσες "ενηλίκων" αυτές.

Κατερίνα είπε...

Μια χαρά σε βρίσκω με τα ισπανικά σου, εγώ πέρασα των παθών μου τον τάραχο στις εξετάσεις για τα ρώσικα, με εξέτασε η μετεμψύχωση του Στάλιν του ίδιου, παραλίγο να φωνάξει και την Κα Γκε Μπε να με μπουζουριάσει.
Δε μασάμε όμως.

Μάγισσα Κίρκη είπε...

Αχ χρόνια τώρα γυροφέρνω τα Ισπανικά μάλιστα διάβαζα μόνη μου κανα τρίμηνο κι είχα μάθει πολλές λέξεις αλλά και άπειρες απορίες στη γραμματική η οποία είναι-μετα συγχωρήσεως-τσιμπούκι.Το μόνο που αποκόμισα από όλο αυτό το εκπαιδευτικό παραλήρημα είναι το "Te quiero en mi cama" που φοριέται πολύ το καλοκαίρι με τους τουρίστες (για το δε Ισπανικό δεν το συζητάμε, το΄χω κι αν μλαθετε ότι πέρασε ο Παγανέλης, σημαίνει ότι μάλλον το΄χει κι αυτός!) :p

dsquared είπε...

Οσο δεν συννενοησε ειναι μια χαρα τα πραματα χα χα!

din

DaisyCrazy είπε...

τι πιο φεγγάρι καλέ; χθες είχε πανσέληνο! ή σχεδόν-πανσέληνο. μα τι κάνει αυτός ο Γιάννης; ας κοιτάξει και λίγο ψηλά! :Ρ

η φάση με τον παγανέλη άψογη! κρίμα να μην είναι 12χρονο. εκει θα πέφταμε κάτω απ'τις ατάκες σας! όχι πως τώρα έχουμε παράπονο προς θεού :ΡΡ

άντε βρε αστακούλη να δίνεις πιο συχνά εξετάσεις μπας και γράφεις και κανα ποστ.

δε μας είπες πως τα πήγες εσύ στα προφορικά. με ποιον ήσουν ζευγάρι;

Ανώνυμος είπε...

χαχαχαχα... καλός ο Παγανέλης.
Εγώ πάντως όταν έδινα εξετάσεις για τα γερμανικά ήμουν ζευγάρι (κατά τύχη) μ΄έναν άλλο Έλληνα, ο οποίος ήθελε να βγάζει τα παπούτσια του για να σκέφτεται καλύτερα!
Τι να κάνουν οι εξεταστες του το επέτρεψαν...

Ναι ρε αγόρι μου... βγάζεις τα παπούτσια, φρόντισε όμως να φοράς και κάλτσες χωρίς τρύπα στο δάχτυλο!!!

Όσο για τη Eurovision...ψήφισα ναι μεν Ελλάδα αλλά πολύ ήθελα να κερδίσει η Ιταλία. Κρίμας, κρίμας!

Φιλώ σε εκ Βιέννης

kalo paidi alla... είπε...

ο διάλογος στο αυτοκίνητο όλα τα λεφτά! χαχαχα

astakoulis είπε...

Athina
Ααααα εσύ είσαι για πολύ προχώ, αν σε άκουγε ο Παγανέλης θα έφευγε τρέχοντας...

Κάτι
Εμάς ήταν latin lover, τον έβλεπες και ξέχναγες τα ισπανικά σου, δηλαδή και αυτά τα λίγα που ήξερες...

Μάγισσα Κίρκη
Βλέπω ξεκίνησες από τα στοιχειώδη, en mi cama, en mi sofa, en qualquier lugar τελοσπάντων...

Dsquared
Γι΄αυτό είναι ευτυχισμένος ο Παγανέλης. Παρακαλώ ένα κύμα για πάρτη του μόνο...

DaisyCrazy
Τώρα που έχω ίντερνετ θα σου τα μαρτυράω όλα :) Εγώ έδινα με μια κοπελίτσα, ήταν σοβαρή γι' αυτό δεν την ανέφερα καν, χαχαχα

atithasooneuma
Καλά πήγε η Ιταλία πάντως δεν έχεις παράπονο. Δεν λες καλά που δεν κέρδισε η Ελλάδα και θα έπρεπε του χρόνου να διοργανώσουμε Eurovision και να μας μαστιγώνει η Μέρκελ...

Kalo paidi alla...
Χαχα, ναι άσε..νόμιζα ότι έκλεψε την παράσταση ο Παγανέλης και κανείς δεν πρόσεξε τον διάλογο...

Unknown είπε...

Δεν μπορούσε να μου πέσει κι εμένα ο Παγανέλλης πέρυσι; Που είχα 2 σκύλες ισπανίδες και μου έβγαλαν το λάδι;
Τυχερή!

astakoulis είπε...

Αχ έκαψε καρδιές ο Παγανέλης! Και να ήξερε τώρα ότι είναι διάσημος...!! :P