Όσο κρατάνε 3 καφέδες!

Σήμερα έσπασα τα όριά μου στην κατανάλωση καφεΐνης και τώρα δεν με πιάνει ύπνος. Κατέληξα να γράφω εδώ, γιατί από το forum πήρα πόδι και στο Facebook με αποπαίρνουν όλοι. Ο Τόμπρος λέει να σταματήσω να κάνω post τραγούδια από gay ερμηνευτές στον τοίχο του. Οι υπόλοιποι ασχολούνται με το εξώφυλλο του Focus, φτιάχνουν γκρουπάκια διαμαρτυρίας και κατακλύζουν το FB με σβάστικες, για να λύσουν το έλειμμα της χώρας.

Στη δουλειά κάθε κλήση ήταν και κάποιος άκυρος τύπος. Είμαι περήφανη, γιατί έμαθα να μετατρέπω τα ευρώ σε λίρες σε τρεις απλές κινήσεις. Επίσης, γιατί έκανα 3 reissue το ένα πάνω στο άλλο, για να γλιτώσει ο καημένος επιβάτης τρία φράγκα. Η ανιδιοτέλειά μου άφησε τους μισούς παγερά αδιάφορους και τους άλλους μισούς μαλάκες, οπότε μου έδειξαν τον οίκτο τους. Επειδή είμαι άνθρωπος με όνειρα, ο επόμενός μου στόχος είναι να μάθω πως θα σκουρύνω τη γραμματοσειρά στον εκτυπωτή. Αναρωτιέμαι αν άραγε θα υπάρξει άλλη στιγμή στο μέλλον που το μόνο μου πρόβλημα να είναι το αχνό μελάνι του DMB.

Αμέσως μετά, μοιράστηκα τις σκέψεις μου με τη Νάντια και τον Κωνσταντίνο. H Νάντια ανυπομονεί να ξεκινήσει δουλειά και κάνει δίαιτα για να βάλει τα ανοιξιάτικά της. Μπορεί και τα καλοκαιρινά της, γιατί δεν είδε, δεν άκουσε, δεν ξέρει. Ο Κωνσταντίνος λέει ότι κάθε βράδυ μετά τη δουλειά, συναντάει τον κρυφό του έρωτα, στα σκοτάδια δίπλα από το parking. Είναι ένα παιχνιδιάρικο λυκόσκυλο, το οποίο θέλει να υιοθετήσει, αλλά φοβάται μην το βάλει η μαμά του στο πλυντήριο, στο πρόγραμμα για τις κουβέρτες. Έτσι μένει με τον έρωτά του και τα βράδια δεν τον πιάνει ύπνος. Γαρίδα το μάτι από τις έξι το πρωί.

Μετράω αντίστροφα τις μέρες για το Σαββατοκύριακο στην Κέρκυρα. Οι λεπτομέρειες από Δευτέρα.