Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Διακοπές στο χωριό

Κρητικός γάμος σε χωριό είκοσι κατοίκων. Φτάνουμε Σάββατο πρωί στο Ηράκλειο, όπου αντί για το cinquecento που είχαμε νοικιάσει online, βρισκόμαστε στο αεροδρόμιο με ένα τεράστιο αμάξι και μια τρελάρα που μας βάζει να υπογράψουμε τα χαρτιά και μιλά μια ακατανόητη διάλεκτο. Ακολουθούμε οδηγίες από email του Γιώργου για να φτάσουμε στο χωριό. Oi odhgies htan sta greeklish kai egrafan oti na'nai. Αποφασίζουμε να καταφύγουμε σε οδηγίες γηγενών, θα πας εδώ στη γωνίιιια που'ναι ο Σύνδεσμος τσε θα στρίψεις - το εβλέπεις ετσεί το σημείο που εσμίγουν οι δρόμοι;;; Ε.. ετσεί στρίβεις.
Βρίσκουμε το χωριό μετά βασάνων, γιατί δεν ξέραμε τι είναι ο Σύνδεσμος, ούτε καταλάβαμε που εσμίγουν οι δρόμοι. Αφήνουμε τα πράγματα και κάνουμε βουτιά, γκανιάσαμε να κυκλοφορούμε τόση ώρα στη λαλάκα.

Αμέσως μετά καθόμαστε στη μοναδική ταβέρνα να φάμε καλαμαράκια και να τα βουτήξουμε στο τζατζίκι, συνδυασμό που σκέφτηκα την ώρα που κολυμπούσα και που ο καλός μου επέμενε ότι τάχα δεν  ταιριάζει, αλλά τελικά κρυφοβουτούσε κι εκείνος. Με το που καθόμαστε, περνάει και ο κυρ Μπάμπης. Κάθεται δύο λεπτά να μας χαιρετήσει (τελικά μπαστακώθηκε καμιά ώρα), μας πίνει και τη μπύρα και αρχίζει τις ιστορίες του. Ότι έκανε λέει τον φωτορεπόρτερ στα γήπεδα της Ιταλίας, ότι έκανε τον γύρο της Αυστρίας σε 80 ημέρες και ότι παραλίγο να γίνει πρωθυπουργός στη θέση του πρωθυπουργού. Κρεμόμαστε από τα χείλη του, και σε λίγο πετιέται και ο Γιώργος κάπου πιο πέρα.
-Πατέρα φύγε από το τραπέζι, άσε τα παιδιά στην ησυχία τους!
-Μα ούτως ή άλλως τα παιδιά δεν έχουν τι να πουν!!!
Τα ισοπέδωσε όλα με μια απλή πρόταση.
Το βουλώσαμε και στουμπώσαμε καλαμάρι με έξτρα τζατζίκι. 
-Που λέτε παιδιά εδώ έχει πολλή ζέστη, βράζει η άμμος ολάκερη, αν πάρεις ένα αυγό και το θάψεις μέσα θα ψηθεί. Το θάβετε, καρφώνετε από πάνω κι ένα ξύλο για να μην το χάσετε, κάνετε μια βουτιά και σε λίγο το βγάζετε. Εγώ φεύγω.

Είπε τη μικρή του μλκία και εξαφανίστηκε και ένιωθες ότι κρυβόταν από πίσω κάτι άλλο, μεγαλύτερο. Λέω στον Αντώνη ότι αν δεν ψήσουμε το αυγό εγώ δεν φεύγω από το χωριό.
Πηγαίνουμε στην κυρά Μαρία, τη γυναίκα του, να ζητήσουμε αυγό.
Η κυρά Μαρία μες στη φυσικότητα:
-Ναι αμέσως παιδιά, θέλετε να το ψήσετε στην άμμο; (καθημερινό φαινόμενο γαρ)
-Ναι ναι, μας είπε ο κυρ Μπάμπης ότι πετυχαίνει.
Εν τω μεταξύ παρασκύφτει και η γειτόνισσα.
-Τι γίνεται, τι κάνουν τα καλά παιδιά; Τι είναι τούτο, αυγό; Αααα, θα το ψήσετε στην άμμο; Ωραία, μπράβο, κι εγώ τώρα θα κατέβω μια βόλτα για μπάνιο, έχει κύμα;
Τώρα εμείς ήμασταν οι περίεργοι ή οι υπόλοιποι που τους φάνηκε φυσιολογικό το πείραμα του αυγού και δεν πεταρίζαν βλέφαρο, δεν ξέρω. Εμείς μια φορά ξεκινήσαμε αποφασισμένοι να το ψήσουμε στη χόβολη. Όπως κατεβαίνουμε ο κυρ Μπάμπης μας δίνει την τελευταία συμβουλή και μας αποτελειώνει:
-Μην το βάνετε πολύ βαθιά κι έχει υγρασία, γιατί δεν θα ψηθεί καλά.
Μιλάς με γρίφους γέροντα.
Το αυγό παρέμεινε ωμό και είπαμε ψέματα ότι ψήθηκε, για να μην τον στεναχωρήσουμε.

Ανηφορίζουμε άπραγοι προς το δωμάτιο και στο δρόμο συναντάμε τον συμπαθή γείτονα στην αυλή του, όπου κραδαίνει το λάστιχο και μας γνέφει να πάμε να ξεπλυθούμε για να μας φύγουν τα αλάτια. Κοιταζόμαστε με απορία. Του λέμε ευγενικά ότι συνηθίζουμε να πλενόμαστε στη μπανιέρα.
Καθόμαστε λίγο στη βεράντα να ηρεμήσουμε και βλέπουμε σε ένα σπίτι πιο κει ένα αντρόγυνο να πλενετε στην αυλή με το λάστιχο. Τι σκατά, το' χουν συνήθειο; Διώροφο σπίτι, δεν έχουν μπανιέρα;
Πάνω στην απορία μας, βουτάνε και το μωρό τους, το βάζουν κάτω και ο ένας το σαπουνίζει, ο άλλος του ρίχνει με το λάστιχο σαν να' ταν τριανταφυλλιά (είχε βάλει και τον αντίχειρα για πίεση) και το μωρό πλαντάζει και το ακούει όλη η γειτονιά. Το σαπουνίζουν για να πάει στο γάμο το βράδυ. Το μεγάλο γεγονός του Ιουλίου.

Χίλια άτομα στον γάμο, τραπέζια και χοροί καταμεσής του δρόμου. Μπαλοθιές δεν είχε, είχε όμως λυράρη, φαΐ και καλή παρέα. Επίσης είχε ωραία κατανομή φαγητού. Για ορεκτικό είχε γίδα με μακαρόνια και για κυρίως πιάτο μπριζόλα με πατάτες. Ή μπορεί να μην είχε ορεκτικό και να είχε δύο κυρίως που απλώς ήρθαν ετεροχρονισμένα, ακόμα δεν έχουμε καταλάβει. Στην συζήτηση στο τραπέζι μαθαίνουμε την άχρηστη πληροφορία της ημέρας, ότι δηλαδή το χωριό παράγει αγγούρια. Χορέψαμε μαλεβιζιώτη με δική μας αυτοσχέδια μέθοδο και ευτυχώς μες στον χαμό κανένας δεν κοιτούσε τα πόδια μας. Ο γάμος κράτησε μέχρι τις οχτώ, βέβαια εμείς φύγαμε κάπου στο ενδιάμεσο γιατί δεν την παλεύαμε άλλο από την κούραση. Θέλαμε να ξυπνήσουμε και το πρωί να πιούμε καφέ κάτω από τον πλάτανο.

Όλη μέρα τη βγάλαμε στη θάλασσα, εγώ μάζευα πετραδάκια και ο Αντώνης μάζευε το μαγιώ του που του το επαιρναν τα κύματα. Και όταν νύχτωσε και γέμισε ο ουρανός αστέρια εμένα με πιάσανε οι ρομαντισμοί και τον έβαζα να μου δείξει τους αστερισμούς έναν έναν. Όχι ότι τους ήξερε δηλαδή..
-Ρε μωρό μου κάτσε να ανοίξω λίγο το ipod να δω.
-Καλά είσαι βλάκας;;;
-Λοιπόν περίμενε να φωνάξω τον Γιώργο μήπως ξέρει.
Έρχεται ο Γιώργος.
-Γιώργο μήπως ξέρεις τους αστερισμούς;
-Καθήστε να ανοίξω λίγο το ipod. 
Άλλος από κει. Το ανοίγει το υψώνει προς τον ουρανό, και το μαραφέτι μας μαρκάρει τους αστερισμούς σε 3 απλές κινήσεις. Ρε τους κερατάδες, τι φτιάχνουν, θα έλεγε τώρα ο πατέρας μου.
Αφού εντυπωσιάστηκα κι εγώ είναι η αλήθεια. Κι αυτή η κόμη της Βερενίκης τι ήταν, μήτε που την είχα ξανακούσει. Θα κάτσω να μελετήσω τώρα. Μόνο την Μεγάλη Άρκτο ξέρω να ξεχωρίζω ο στούρνος.

9 σχόλια:

DaisyCrazy είπε...

Προτιμώ να κοιτώ τα αστέρια παρά να μου τα αναλύει το μαραφέτι :ΡΡΡΡ

Το αυγό έπρεπε να του το πείτε ότι έμεινε ωμό και του κυρ Μπάμπη και των υπολοίπων για να σταματήσουν να νομίζουν ότι είναι φυσικό να ψήνεις αυγό στην άμμο!! Όλα τα ήξεραν πια!

Όσο για το μπάνιο με το λάστιχο έχει άλλη χάρη να κάνεις μπάνιο και να σε βλέπει όλη η γειτονιά χαχαχαχαχαχα

Φιλιά αστακούλη και να περνάς πάντα όμορφα!

Ανώνυμος είπε...

1.mallon den to kanate sosta, i de to afisate arketi ora to augo
2. einai poli fisiologiko na kaneis mpanio sti ntouziera i me to lastixo ta kalokairia, giati to nero einai droserotato, kai ousiastika mono ta alatia thes na bgaleis apo pano sou...
3. de nomizo oti to fxaristikes idiaitera to taksidi e??

Lonely

astakoulis είπε...

Daisy Crazy
Κι εγώ το προτιμώ να μου τα δείχνουν, αλλα αφού δεν τα ήξερε ο γλυκούλης, τώρα όμως πήρε το βιβλίο "χάρισέ της τον ουρανό με τ'άστρα" μοναχά για πάρτη μου και θα γίνει εξπέρ, χαχαχα

Ανώνυμος
Το φχαριστήθηκα πάρα πολύ το ταξίδι απλώς μάλλον δεν καταλαβαίνεις το χιούμορ μου.

ElenaG είπε...

χα χα χα !!!! Βλέπω ωραία περάσατε!!!
Άντε και στα δικά σου...να κανεις το γάμο εκεί και να μας καλέσεις όλους!!!
...και μην σε απασχολεί!!! πρόβλημα με πρώτο και δεύτερο πιάτο δεν έχουμε!!!!

Καλο μηνα!!!!

astakoulis είπε...

ElenaG
Πολυ ωραία περάσαμε, εννοείται ότι αν παντρευτώ στην Κρήτη θα είστε όοοολοι καλεσμένοι βρε, θα κεράσω για πρώτο φρικασέ και για δεύτερο παστίτσιο, κάπως έτσι το έχω στο μυαλό μου :P Φιλάκια

Clem Lumen είπε...

"μιλάς με γρίφους γέροντα" χαχαχαχαχαχα:P

Δεν υπάαρχετε λέμε

Και αυτό το τέτοιο που αναλύει τους αστερισμούς το έχει και ο αδερφός μου και έπαθα πλάκα!

Φιλιά αστακουλάκο:)

astakoulis είπε...

Free Spirit
:) Η τεχνολογία προχωράει, σε λίγο θα βγει το google moon και εμείς ακόμα ψάχνουμε τη μικρή άρκτο με το μάτι...

Singularity είπε...

Εγώ δεν είμαι από την Κρήτη, αλλά και το καλό ελαιόλαδο ξέρω να ξεχωρίζω και εννοείται ότι κάνω μπάνιο στην αυλή με το λάστιχο μετά την θάλασσα. Και μάλιστα ακόμα μαλώνουμε με τον αδερφό μου, 30 χρονών γομάρια, για το ποιός θα κάνει πρώτος που στην αρχή βγαίνει ζεστό το νερό. Μετά το μπάνιο στο λάστιχο έχουν άλλη γλύκα τα γεμιστά!
Δεν είχα στο ipod πρόγραμμα αναγνώρισης αστερισμών και μπουρδουκλωνόμουνα με το βιβλίο "The monthly sky guide" που είναι καταπλητκτικό, αλλά άντε να το διαβάσεις μέσα στα σκοτάδια. Τώρα όμως που έμαθα περί εφαρμογής αναγνώρισης τρέμε Νανόπουλε!

astakoulis είπε...

Singularity
Οκ αν μάθεις κανέναν περίεργο αστερισμό πες μου να πουλήσω κι εγώ λίγο μούρη ;)