Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Μου τη δίνει το πασχαλιάτικο ρεπό

Φέτος ήμουν από τους τυχερούς που είχαν ρεπό το Πάσχα. Και έτσι χάρηκα σε όλο της το μεγαλείο την οικογενειακή θαλπωρή του Πάσχα. Ελπίζω του χρόνου να δουλεύω.
Πήγαμε που λες στον επιτάφιο και οι γονείς μου ήταν μες στη γκρίνια.
-Καλά, ήταν ανάγκη τώρα να πάρεις 13 κιλά αρνί; Ποιος θα το φάει; Αλλά πάντα τέτοιος είσαι, στενόμυαλος, δεν ακούς τη νοικοκυρά που ξέρει. Τώρα θα μας μείνει το μισό και θα σε αναγκάσω να τρως 2 βδομάδες αρνί, δεν θα πετάμε το φαΐ.

-Παιδί μου η μάνα σου από το πρωί με ψέλνει, δεν αντέχω άλλο ο άνθρωπος.
-Έλα βρε υπερβολικέ, ψέλνει λόγω της ημέρας.
-Εγώ είμαι υπερβολικός; Που με έψελνε μπροστά στον χασάπη και μετά μέχρι να γυρίσουμε συνέχισε το ψαλτήρι και στο αμάξι;

-Μα παιδί μου ο πατέρας σου δεν είναι στα καλά του, με το ένα χέρι οδηγεί και με το άλλο παίζει κομπολόι!!
-Τι ακούω πατέρα, σοβαρά; Και αν χτυπήσει το κινητό πώς θα το σηκώσεις;;
-Με αυτό που κρατάει το τιμόνι, το κομπολόι δεν το αφήνω!
 Μετά λύσαξε ο μπαμπάς μου να περάσει κάτω από τον Επιτάφιο. Τι μανία που τους πιάνει όλους να περνάνε από κάτω και ταυτόχρονα να τσουρομαδάνε και με τη χερούκλα τους τα λουλούδια, ποτέ δεν το κατάλαβα. Η μάνα μου τον έκραζε ότι δεν θα μπορεί να σκύψει τόσο πολύ και ότι θα φέρει τούμπα τον Επιτάφιο όπως θα περνάει και ότι θα γίνουμε ρεζίλι και τέτοια. Τελικά τίποτα. Υπερβολικιά όπως πάντα αυτή η γυναίκα.

Και το Σάββατο πήγαμε στην Ανάσταση. Στη δεκάλεπτη αυτή επίσκεψή μας συναντήσαμε κάτι γείτονες, κλασικούς Έλληνες γονείς. Πωπω, τι θα κάνουν τα παιδιά μας με την κρίση, πώς θα τα βγάλουν πέρα, όλο μειώσεις τους κάνουν, πωπωωωω τι έχουμε πάθει, το παιδί εμείς το στείλαμε στη Γερμανία, σήμερα έφυγε! -Α ωραία, καλά κάνατε, πήγε να ψάξει δουλειά ή έχει βρει κάτι; -Όχι, 3 μέρες θα μείνει, τον στείλανε σε μια έκθεση με τη δουλειά. Πφφφφ. Ή ταν ή επί τας. Σιγά κυρά μου!!

Ε Κυριακή του Πάσχα μετά, δεν πολυψήνομαι και για τα αρνιά... βέβαια πολυψήνονται τα ίδια τα αρνιά, έτσι και το δικό μας από το πρωί γυρνούσε γύρω γύρω και ήταν και θρεμμένο, φοβόμουνα μην μας σπάσει τη σούβλα. Βρε λες να ήταν βόδι και όχι αρνί; Γιατί δηλαδή, στην Εύβοια πώς έψησαν την αλεπού; Χμμμ. Λες;; Ευτυχώς στο τραπέζι ασχολούνταν όλοι με τα κοκορέτσια και έτσι δεν με ρωτούσαν πότε με το καλό θα παντρευτώ. Ήταν και η γιαγιά μου που το έχει χαμένο και έλεγε ότι έχει βγάλει τρίχες στα χέρια, ενώ έπιανε το κεφάλι της, και ότι τα πόδια της είχαν μουδιάσει και έτσι τα άφησε πάνω στο κρεββάτι. Έκανε μετά και έναν διάλογο με την πετσέτα, μια χαρά τα βρήκανε οι δυο τους. Συνεννοήθηκαν. Και αφού βγήκε και το γλυκό την έκανα διακριτικά και πήγα να βρω την Ποπίτσα και τον Γιάννη για καφέ. Φάγαμε και παγωτό τσιχλόφουσκα. Λίγο μεταλλαγμένο, αλλά ήταν τέλειο. Άντε βρε και του χρόνου! Χρόνια πολλά!

10 σχόλια:

Κική Κωνσταντίνου είπε...

xaxaxaxa! apolaustikh h anarthsh sou!

kai tou xronou loipon! xronia polla kai kala!

ElenaG είπε...

πότε με το καλό θα παντρευτείς;...καλά δε ρωτήσανε αυτοί...να μη ρωτήσουμε και μεις;...
Χριστός Ανέστη είπαμε όχι;...Χριστός Ανέστη κοριτσάκι μου!!!!!!

Unknown είπε...

Χαχαχαχα, δεν υπάρχεις! Τελικά πόσο αρνί έμεινε;

Μάγισσα Κίρκη είπε...

Χαχαχαχαχαχαχα μλκ δεν αντέχω αχαχαχαχ φοβερή ανάρτηση. Τελικά την ίδια οικογένεια έχουμε. Μέσα σε όλη αυτή τη Μητροπανίαση ήσουν μια όαση!

kalo paidi alla... είπε...

Δηλαδή μπορεί και να δουλεύεις το Πάσχα?? ΣΟΚ! Αν είχα και γω τέτοια δουλειά και έκανα Πάσχα μια φορά στο τόσο τότε θα έτρωγα μόνος μου και τα 13 κιλά αρνί!!!
Άλλο θέμα τώρα: το παγωτό τσιχλόφουσκα κάνει και φούσκες δηλαδή? Μασιέται και μετά το φτύνεις? Δεν καταπίνεται? Τι γεύση είχε? big babol??

astakoulis είπε...

ΕΚΦΡΑΣΟΥ
Χρόνια πολλά και σε σένα :)

ElenaG
Όχι βρε δεν ρώτησε το σόι, εσείς θα ρωτήσετε?? Μα είπαμε, είμαι τώρα εγώ άτομο για γάμους;;;χεχε.Χρόνια πολλά κοριτσάκι

Koueen
Ακόμα τρώει λέμε.. χαχαα

Μάγισσα Κίρκη
Ναι γι'αυτό βγήκαμε έτσι χαρούμενα παιδιά κι εμείς άλλωστε.. Χρόνια πολλά κοριτσάκι μου

Kalo paidi alla...
Καλέ δεν ξέρεις τι ωραία που περνάμε το Πάσχα στη δουλειά, έχει φοβερό φαγητό και δεν τρώμε μια πιατάρα αρνί, δεν έχει δουλειά και κυρίως οι συνάδελφοι δεν μας ρωτάνε πότε θα παντρευτούμε :P Ναι το παγωτό ήταν bigBabol, η αλήθεια είναι ότι πήγα να κάνω φούσκα αλλά απέτυχα, οπότε το έφαγα και μετά φούσκωσε μόνο του στην κοιλιά μου.

Λεκάνα είπε...

χρόνια πολλά...αυτό με τις παντρειές πια έχει αρχίσει να γίνεται κουραστικό....άντε και του χρόνου σπίτι σου με ένα Τάσο!!!!αχαχααχαχαχαχ

πολλά φιλάκια

Ανώνυμος είπε...

Ευχομαι Χρονια Πολλά με υγεια και αγαπη και του χρονου...να δουλευεις!

φιλια πολλα

ΥΓ Λυσσα πια με αυτη τη λεκτικη επαληθευση....τα νευρα μου κοκορετσια!

Fri είπε...

Είναι πολύ δύσκολο τελικά να ανατρέφεις γονείς! χαχα
Χρόνια πολλά και καλά :-)

υ.γ. Καλά η γιαγιά δίνει ρεσιτάλ, χαιρετίσματα στην χαρτοπετσέτα της δώσε :-Ρ

astakoulis είπε...

Christina
Έχω ήδη σπίτι μου έναν Τάσο, το μπαμπάκα μου. Και επιτέλους, δεν θέλω άλλον άντρα σπίτι μου - εκτός από τον σκύλο μου φυσικά :) Χρόνια πολλά καλή μου, φιλάκια

Coula
Ευχαριστώ αγαπημένη για τις ευχές :) Φιλάκια πολλά

Fri
Η γιαγιά δεν υπάρχει λέμε. Και πόοοοσα ακόμα. Θέλει ξεχωριστή ανάρτηση αυτή. Χρόνια πολλά και σε σένα, ελπίζω να πέρασες τέλεια