Τρίτη 24 Μαΐου 2011

Λοιπόν, ας μιλήσουμε σοβαρά τώρα.

Είναι από εκείνες τις μέρες που κυκλοφορεί μια περίεργη αίσθηση στην ατμόσφαιρα. Που ξέρεις ότι κάτι πρόκειται να συμβεί, αλλά δεν μπορείς να προσδιορίσεις τι ακριβώς. Και στο σπίτι υπάρχει ας πούμε μια ανακατωσούρα.

Η μαμά μουρμουρίζει για τα ροδάκινα που μας κουβάλησε ο πατέρας μου, ήταν μαλακά. Το καρπούζι μάπα. Και τα μήλα ό,τι να ναι. Ευτυχώς τα λεμόνια ήταν καλά. Μάλλον τα λεμόνια πάντα είναι καλά. Μου φαίνεται ότι δεν έχω ακούσει ποτέ άσχημη κουβέντα για τα λεμόνια.

Ο μπαμπάς μουρμουρίζει για τα λουλούδια που έβαλε στο μπαλκόνι. Τα πότισε κανένας αχαΐρευτος; Ή αν δεν είναι αυτός, δεν μπορούμε να κάνουμε μια σωστή δουλειά εδώ μέσα;
Κάτσε ρε φάδερ να πιούμε έναν καφέ να τα πούμε, που μόλις ήρθες μας πήρες από τα μούτρα!
Ευτυχώς που του φτιάχνω και καναν καλό φρέντο καμιά φορά. Ή μάλλον πάντα του τον φτιάχνω καλό. Μου φαίνεται ότι ποτέ δεν έχω ακούσει άσχημη κουβέντα και για τον φρέντο μου.

Ανοίγω το ψυγείο να πάρω το γάλα. Έχει ένα κουτάκι δίπλα. Το ανοίγω και βλέπω μέσα κάτι σκουλήκια.
Αχά.
-Καλά δεν υπάρχεις, πώς σου φαίνεται να πάρεις τα σκουλήκια από το ψυγείο;;;
-Θα πάω για ψάρεμα το απόγευμα.
Μάλιστα. Φτιάξε τον καφέ μόνος σου. Εγώ πάω να βάψω τα νύχια μου.

Έφυγα κουτσαίνοντας σαν γιαγιά, έφαγα τούμπα στη σκάλα προχτές και σακατεύτηκα. Τα έβαψα ένα διακριτικό μπεζουλί. Έβαψα και λίγο σεντόνι μαζί. Με τα χέρια απλωμένα στο πλάι, για να μην χαλάσω το νύχι, διαβάζω τα ζώδια. Αισθάνομαι την απόλυτη χαλάρωση και άνεση με το οικογενειακό μου περιβάλλον, λέει. Καλά, άστο. Στέγνωσε και το νύχι, θα ξαπλώσω να δω ταινία καλύτερα.
Τελικά δεν είχαν στεγνώσει και πήραν το σχήμα της πικέ κουβέρτας. Τα ξέβαψα. Είμαι τώρα εγώ άτομο για να βάφω τα νύχια μου;



9 σχόλια:

gnostosagnostos είπε...

χαχα!
στο εχω ξαναπει
λατρευω τον τροπο που γραφεις...

Ανώνυμος είπε...

ρε συ...το οικογενειακο περιβαλλον, μερικες φορες....τρελαινει!!!

ElenaG είπε...

Καλά και πέρασα!!!
Μόλις επέστρεψα και πραγματικά μου
χρειαζόταν κάτι σοβαρό!!!!
Νασαι καλαααααααααά....

DaisyCrazy είπε...

για τα νύχια των ποδιών να πάρεις αυτό το διαχωριστικό για να μην ακουμπά το ένα στο άλλο - έχω ένα ροζουλί με καρδούλες για διαχωριστικά πολύ ωραίο :)

ο μπαμπάς μουρμούρης είναι τι να κάνουμε; εμένα είναι η μάνα μου έτσι ο μπαμπάς κάνει μόκο! χιχιχιχι
είτε ο ένας είτε ο άλλος θα μουρμουρα είναι λογικό. άκουσες ποτε γονείς να μην μουρμουρούν;! δε γινεται σου λέω!

κανένα πιο χαρούμενο χρώμα να τα βάψεις την άλλη φορά τα νυχάκια σου αστακουλινι!

φιλάκια!

υγ. δηλ. τώρα που καλοκαίριασε η καπουτσινιέρα φτιάχνει φρέντο; γιατί είμαι σίγουρη αυτή φταίει που φτιάχνεις καλά φρέντο :ΡΡ

astakoulis είπε...

Γνωστός Άγνωστος
Ε, με τέτοια έμπνευση μέσα στο ίδιο μου το σπίτι...

Coula
Το καλύτερο είναι ότι αυτοί κάνουν αυτούς τους διαλόγους για σοβαρά, απλά εμείς γελάμε

ElenaG
Καλέ για σένα φροντίζω;;; ;)

DaisyCrazy
Ναι η καπουτσινιέρα είναι must και το καλοκαίρι. Και το χτυπητήρι είναι must. Και το ποτήρι του φρέντο βέβαια. Είναι όλος ο συνδυασμός (και η μαεστρία μου, μην το ξεχνάς). Τελικά δεν του έφτιαξα καφέ για να μάθει να είναι μουρμούρης!!!!

Κατερίνα είπε...

Μία ώρα με τη μαμά και το μπαμπά βγάζουν τουλάχιστον δυο αναρτήσεις, εάν δε, μένεις κιόλας μαζί τους, ε, τότε, έχεις έτοιμο ιστολόγιο!
Όσο για τα νύχια, όση ώρα και να μείνεις ξύπνια, πάλι θα τα πατικώσει το σεντόνι, είναι νόμος. Εγώ τα βάφω το πρωί, πριν φύγω για τη δουλειά, μόνο που αυτό βολεύει μόνο το καλοκαίρι, με τα πέδιλα.

astakoulis είπε...

Εντάξει, με των ποδιών τα έχω καλά, με των χεριών δυσκολεύομαι είναι η αλήθεια. Ακόμα και μετά από ένα δίωρο είναι ικανά να χαλάσουν τα ρημάδια. Ε α στα διάλα, δεν τα ξαναβάφω!!!!

Fri είπε...

Γιατί είμαι εγώ, νομίζεις; Το κάνω σα χόμπυ, για να μου περνάει η ώρα, και πάντα ξέρω το αποτέλεσμα, ξέβαμα γιατί χαλάσανε πριν να στεγνώσουνε. Θέλεις να γίνουμε φίλες; Εγώ δεν πάω για ψάρεμα και εκτιμώ τον καλό φρέντο ;)

astakoulis είπε...

Fri
Θέλεις να με υιοθετήσεις;;;;;;; Είμαι μικρή και αξιαγάπητη :)