Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Μην ανησυχείς, εγώ είμαι εδώ!

Η Κυριακή μας ήταν παραγωγικότατη. Η Έρη είχε συνέντευξη για μια δουλειά και της έδωσαν και ένα τεστάκι για το σπίτι. Μαζευτήκαμε μια οικονομολόγος, μια αγγλικού, ένας φιλόλογος και μια μεταφράστρια για να ενώσουμε τις γνώσεις μας και να απαντήσουμε στην εν λόγω δοκιμασία, τύπου ecdl, βαθμού δυσκολίας μηδέν - ή ας πούμε 1, επειδή μας άγχωνε και ο χρόνος. Με το Word πήγαμε πολύ καλά, αλλά το Excell το ψιλοήξερα μόνο εγώ. "Έρη μην ανησυχείς, εγώ είμαι εδώ"!

Παρένθεση:
Τελευταία φορά θυμάμαι μου είχε πει αυτή τη φράση η Πένυ. Είχα τρακάρει Παρασκευή βράδυ και την επόμενη μέρα είχα κάτι εξετάσεις ιταλικά στο κέντρο. Πάιρνω έντρομη την Πένυ να πω τον πόνο μου.. "Γεωργία μην ανησυχείς, εγώ είμαι εδώ". Έρχεται πρωί πρωί από το σπίτι να με πάρει. Για να μην πάμε μέχρι κέντρο το αφήνουμε σε έναν σταθμό του ηλεκτρικού. Δϊνω τις εξετάσεις, κάνουμε βόλτα, τρώμε, ψωνίζουμε, χαζεύουμε και γυρνάμε το απόγευμα. Πηγαίνοντας προς το αμάξι είχαμε πιάσει την πάρλα και περπατούσαμε, περπατούσαμε... Ρε βλάκα μιλάμε και περάσαμε το αμάξι! Πάμε πάλι πίσω. Ξαναπιάνουμε την πάρλα και το ξαναπερνάμε. Και πάλι πίσω. Και πάλι μπρος.
Γεωργία: Ρε συ εδώ δεν ήτανε το αμάξι;?
Πένυ: Μαλ**α...πάει το αμάξι...πώς θα πάμε το βράδυ στο club??
(Σοβαρή απορία ανθρώπου που μόλις έχασε το αμάξι του. Τελικά το είχε πάρει ο γερανός)

Στο θέμα μας τώρα: Της λέω λοιπόν "Έρη μην ανησυχείς, εγώ είμαι εδώ"! Ξεκινάμε το Excell και αφού κάναμε το μισό, με παίρνει ο Μανώλης και σπεύδω να το σηκώσω για να λύσουμε κάτι δικά μας λες και δεν μπορούσαμε να τα λύσουμε σε ένα τέταρτο, αφήνοντας τους άλλους τρεις στο έλεος των κελιών και του V look up. Η Έρη ήθελε να είμαι η αφή στην άκρη των δακτύλων της, ότι αγγίζει να χει κάτι από μένα, αλλά επειδή απεδείχθη συνειδητοποιημένη πάτησε ότι βρήκε μπροστά της.


Αφού τελειώσαμε την εξέταση επιδοθήκαμε στο Trivial. Το ζάρι είχε δημιουργήσει μαγνητικό πεδίο εκεί στη μπαρμπουτιέρα-καπάκι του παιχνιδιού και έφερνε συνέχεια 3, οπότε τρελλαθήκαμε στα "Αθλητικά". Εννοείται ότι δεν ξέραμε τίποτα και ο Σπύρος τα απαντούσε χωρίς να πεταρίζει βλέφαρο. Ας μου πει κάποιος γιατί οι άντρες μαζεύουν τόσες άχρηστες πληροφορίες για το πότε πήρε μεταγραφή ο απαυτούλης και που πήγε την τάδε άσχετη χρονιά, που ενδεχομένως να μην υπήρχες καν; Έπαιξαν και κάτι άκυρες ερωτήσεις γεωγραφίας για ακατοίκητα νησιά του Αιγαίου, δεν ξέραμε που πάνε τα τέσσερα, και κάτι ερωτήσεις Ιστορίας -τετάρτης δημοτικού νομίζω- για τους Μινωίτες (δεν είμαι πιο έξυπνη από ένα δεκάχρονο). Ο Σπύρος, καθόσον ιστορικός, τα ήξερε πάλι όλα και μας προσέφερε πολύτιμη βοήθεια-μην-ανησυχείς,-εγώ-είμαι-εδώ, την ώρα που σφιγγόμασταν να απαντήσουμε σε απλές, καθημερινές ερωτήσεις: Πως λεγόταν ο Κορίνθιος ληστής που έριχνε τους διαβάτες από τον γκρεμό και τον σκότωσε ο Θησέας; "Λοιπόν, παιδιά είναι ξέρετε εκεί στην κακιά σκάλα, έχει και το τούνελ το όνομα του, όχι όπως πας για Κόρινθο όμως, όταν επιστρέφεις". Πες μου έτσι, με τη μία το βρήκα τώρα!

Γύρισα γεμάτη γνώσεις και αισθάνομαι περήφανη γιατί τώρα ξέρω ότι...
1) Η Κίμωλος έχει σχήμα κανονικό πεντάγωνο. Εγώ πάντως την γκούγκλαρα και τη βλέπω στραβοχυμένη.
2) Οι δροσουλίτες βγαίνουν τον Μάη. Γι' αυτό φαίνεται δεν τους είδαμε στις διακοπές.
3) Η Μυτιλήνη έχει δύο κόλπους. Μην ρωτήσεις τα ονόματα.

Και..για να μην νομίζετε ότι σήμερα το ξέχασα. Θα σας πω και για το ξεπαρθένιασμα της καπουτσινιέρας: Μια ιστορία γεμάτη κακουχίες, πόνο και δάκρυα. Τη βάλαμε στην πρίζα. βάλαμε και το νερό στην ειδική θήκη και την κάψουλα και η καπουτσινιέρα καμία αντίδραση. Ο Κωνσταντίνος την κοιτούσε σαν το πιλοτήριο του airbus, μόνο που έλειπαν οι οθόνες, το σύστημα παραγωγής συμβολογίας, ο ψηφιακός χάρτης και το modem δεδομένων. Βασικά ένα κουμπί είχε, με ένα φλιτζανάκι ζωγραφισμένο! Δεν ξέρω γιατί τρομοκρατηθήκαμε! "Κάτσε ρε Κωνσταντίνε, μην ανησυχείς, εγώ είμαι εδώ". Βγάλαμε το χαρτάκι με τις οδηγίες. Είχε 4 απλά βήματα, για ηλίθιους: Βάλτε το νερό. Τικ. Κλείστε το καπάκι. Τικ. Πατήστε το κουμπάκι. Τικ. Βάλτε το φλιτζάνι από κάτω. Τικ. Ρε συ θα είναι χαλασμένο το πολύμπριζο! Ο Κωνσταντίνος έβαλε το κινητό του για να δει αν φορτίζει. Το κινητό ένιωσε, η καπουτσινιέρα τίποτα. Κατά τύχη είδαμε ένα on/off στο πίσω μέρος. Αγαπητοί κατασκευαστές: Κάντε τα βήματα 5, για τους πανηλίθιους. Ευχαριστούμε.

20 σχόλια:

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

ΧΑΧΑ..Μισή μέρα το πάλευα και πάνω στην απόγνωση παίρνω την κόρη μου τηλ.
-Να το πας πίσω τώρα που είναι νωρίς..μάπα βγήκε το καρπούζι...
-Πίσω υπάρχει ένα μαγικό κουμπάκι!

Ε, είμαι και κάποιας ηλικίας...ήθελα και καπουτσίνο τρομάρα μου...

DaisyCrazy είπε...

χαχαχαχαχα νίκη επί της καπουτσινιέρας yessssssssssssss!!
όσο για το κουμπί έπρεπε να βάλουν ένα σχεδιάκι για το που βρίσκεται, αφού τα κρύβουν οι αθεόφοβοι όπου βρουν!
πάντως είναι πανέμορφη καπουτσινιέρα, ειδικά στη φώτο που'ναι αναμένο και το πράσινο φωτάκι. άψογη!!!
πες-πες τέλειο το καπουτσίνο;

Μάγισσα Κίρκη είπε...

"Ας μου πει κάποιος γιατί οι άντρες μαζεύουν τόσες άχρηστες πληροφορίες για το πότε πήρε μεταγραφή ο απαυτούλης και που πήγε την τάδε άσχετη χρονιά, που ενδεχομένως να μην υπήρχες καν;"

Χαχαχα γιατί τις χρήσιμες (π.χ. επετείους) τις αφήνουν σε μας! Λύσσαξες μαρή με την καπουτσινιέρα, θα πάθουν τα νεύρα σου!

Ανώνυμος είπε...

Στα δγιαλαααααα με τη καπουτσινιέρα πια!

Κι ειπα κι εγώ: καλά πάει η αναρτηση,δε μας έχωσε και την καπουτσινιέρα μεσα...αλλα που τετοια τυχη!!!

χαχαχαχαχαχαχαχαχα

τεσπα

φιλια στη παρεα!
ειστε υπεροχοι

Marouli είπε...

ΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!! Ευτυχως πριν διαβασω την αναρτηση πηγα στην τουαλετα αλλιως θα ειχα κατουρηθει επανω μου αχαχαχα!!
Ειστε θεοτρεκοι χαχαχα!
Εν τω μεταξυ καποια στιγμη και καθως εβλεπα να τελειωνει η
αναρτηση φοβηθηκα οτι δεν θα ανεφερες την καπουτσινιερα χαχαχα!

Μαρουλοφιλακια!

Μπουρδουμπλούμ.... είπε...

Αυτό το μπλογκ όσο πάει κι αποτρελαίνεται!! Εκτός της καπουτσινιέρας -που περιμένω σε επόμενο ποστ να της πάρεις και συνέντευξη- υιοθέτησες ένα ψαλίδι???

Ελευθερία είπε...

Χαχαχαχαχα....

Τρελήηηηηηη!!!

Όπου γάμος και χαρά η καπουτσινιέρα 1η !!!

astakoulis είπε...

Γιαγιά Αντιγόνη
Ε μα εμείς φταίμε που τα κρύβουν στο πιο αντιsos σημείο?;

Daisy Crazy
Εεεε δεν είναι πανέμορφη;; Καλά δεν έχεις πιει πιο ωραίο λέμε... :)

Μάγισσα Κίρκη
Εγώ έχω ανοσία, τα δικά σας νεύρα θα πάθουν από το πρήξιμο..

Coula
χαχαχαχαχ, ε μα ξεπαρθενιάστηκε σου λέω, δεν μπορούσα να μην το πω!!!!!

Marouli
Μην φοβάσαι βρε άτιμο, πώς θα σας αφήσω εγώ χωρίς καπουτσινιέρα?! Πρέπει να βρω άλλη καραμέλα, μάλλον κατάντησα αηδεία... χαχαχα

Μπουρδουμπλούμ
Εσύ που έχεις χαθεί αλήθεια;;;;;;; Θα σου κόψω το αυτί με το ψαλίδι..

Ελευθερία
Χαχαχαχα, αφού ψοφάτε να μαθένετε τα νέα της βρε, δεν σας ξέρω εγώ...

Μπουρδουμπλούμ.... είπε...

Εξεταστική,άρχισε και το εξάμηνο τώρα, ούτε να γράψω κόμεντς δεν προλαβαίνω! Διαβάζω όμως ανελιπώς τα νεα της καπουτσινιέρας,τόσο που έχω φτάσει σε σημείο να σκέφτομαι να πάρω κι εγώ μία!

DaisyCrazy είπε...

@Μάγισσα Κίρκη
@Cou (Coula)
δηλαδή εγώ που γουστάρω τις ιστορίες της καπουτσινιέρας έχω μεγάλο πρόβλημα; :Ρ

Fri είπε...

Μεγάλη προσωπικότητα η καπουτσινιέρα λέμε! Να σας ζήσει να την χαίρεστε! :Ρ

Εμείς την Κυριακή παίξαμε Trivial, ήταν και η Genius έκδοση. Τι το θέλαμε τρομάρα μας; Την τύφλα μας δεν απαντήσαμε!!!

gnostosagnostos είπε...

τωρα αν σου πω οτι εχουμε την ιδια εσπρεσιερα....
nespesso και η αγαπημενη γευση...dulsao

astakoulis είπε...

Μπουρδουμπλούμ
Πάρε μια και θα τα ξεχάσεις όλα σου λέω, και εξεταστική και διάβασμα! Εγγύηση!

DaisyCrazy
Δεν θέλω να σε στεναχωρήσω αλλά ΝΑΙ!! λολ

Fri
Ευχαριστούμε, και στα δικά σου! χαχαχαχα. Εσύ τι απεκόμισες απο το τρίβιαλ, για πες μας!

Γνωστός Άγνωστος
Δάκρυα συγκίνησης μου πέφτουν στο πληκτρολόγιο....

astakoulis είπε...

@ All

Ρε παιδιά ολόκληρο κείμενο, κανείς δεν βρέθηκε να σχολιάσει άλλο πράγμα από την καπουτσινιέρα;;;

AE (antidrastic-element) είπε...

Kai to flyntzani einai aksiothavmasto!

Μπουρδουμπλούμ.... είπε...

αμ το φακελάκι της ζάχαρης δεν είναι? Φτου-φτου,σκόρδα!

astakoulis είπε...

AE
Μα θα βάζαμε εμείς σε τέτοια καπουτσινιέρα φλυτζάνια βου;;;;

Μπουρδουμπλούμ
Έχουμε και ζαχαρίτσες Aegean άμα λάχει.. χαχαχα

Clem Lumen είπε...

αχαχαχαχαχ
ααα ρε τρελο:P

Σιγα μη δε μας κοτσαρε και την καπουτσινιερα να τη δουμε, μη χασουμε
:P


Χαχαχαχα


τελεια αναρτηση
:P

φιλια

DaisyCrazy είπε...

εμ αστακούλη αυτή είναι που ξεχωρίζει συγνώμη κι όλας! κι ας με λες ανώμαλη που την αγάπησα απλά και άδολα απ'την αρχή.
έχει αυτό το κάτι αφού έτσι μουρ'χεται να πάω να πάρω και γω μια. όχι επειδή πίνω καφε.. αφού δεν πίνω... αλλά ετσι για να μυρίζομαι το άρωμα του όταν ψήνεται!
οριστε τουλάχιστον τώρα έχεις λόγο να με λες ανώμαλη :Ρ

astakoulis είπε...

Free Spirit
Δεν είναι πανέμορφη η άτιμη; Χαχαχα
Φιλάκια κ σε σένα

DaisyCrazy
Ώστε η αγάπη σου είναι αγνή και ανιδιοτελής, μόνο εσύ με καταλαβαίνεις, σνιφ σνιφ