Τι σχέση έχουν ένας ασφαλιστής, ένας Αλβανός και ο μπακαλιάρος

Πολλή δουλειά και σούρσιμο αυτή την εβδομάδα, τρελό κλάμπιγκ δεν έκανα, και την 25η παρέλαση δεν είδα, γιατί πάλι ασχολιόμουν με τους επιβατούληδες... Έφαγα τουλάχιστον τον μπακαλιάρο σκορδαλιά και μετά βγήκαμε ρομαντικό ραντεβού, εγώ, αυτός και η σκορδίλα. Ευτυχώς είχαμε φάει και οι δύο και έτσι κάναμε ότι δεν το προσέξαμε. Επειδή μας έχει πιάσει μια μανία για μπούκωμα, πήγαμε πάλι για φαγητό, και σαν να μην έφτανε η μπόχα μου, παρήγγειλα μακαρόνια με σκόρδο και μανιτάρια για έξτρα ευωδιά. Ήπια στο τέλος ένα λιμοντσέλο για να καλύψω ό,τι μπορούσα και μετά προσπαθούσα να μην πολυανοίγω το στόμα μου, εκτός αν έπρεπε να πούμε κάτι σοβαρό. Από τις σοβαρότερες συζητήσεις που είχαμε ήταν για τα πόδια του προβάτου, αν έχουν οπλές ή αν είναι ας πούμε σαν του σκύλου κι έχουν δαχτυλάκια με νυχάκια. Μετά τον έπεισα ότι είναι πιο ρομαντικό να μιλάμε με τα μάτια.

Εκτός από τα σκορδομπουκώματα σε ιταλικά, τσέχικα και σουβλατζίδικα, παρακολούθησα και ενημερωτικές εκπομπές στην τηλεόραση, όπως ας πούμε το Για λογαριασμό σας. Επειδή δεν το πρόλαβα από τους τίτλους έναρξης, νόμιζα ότι είναι τα παρατράγουδα που άλλαξαν παρουσιαστή. Παρακολούθησα με έντονο ενδιαφέρον τη θλιβερή ιστορία του Πέτρου, που χρωστάει 250.000 ευρώ (δεν θυμάμαι ακριβώς τα μηδενικά), γιατί αγόραζε ηχοσυστήματα και στερεοφωνικά. Όσο ο Νίκος Σαμοίλης προσπαθεί να μετρήσει τα μηδενικά και να τον ξεστραβώσει, ο Πέτρος βάζει στη διαπασών Πλούταρχο στο γαμαύτι της Sony και ρίχνει ζεμπεκιές, αναφωνώντας σιγά το χρέος! Μάλιστα, αφήνει τη συνταξιούχο γυναίκα του να ακούσει τις σοφές λύσεις του ασφαλιστή και να δουλέψει τα επόμενα 20 χρόνια σαν σκλάβος για να ξεπληρώσει το γαμαύτι, το οποίο δεν διανοείται καν να πουλήσει, γιατί θέλει να χορεύει και να τραγουδάει σε dolby surround.

Μετά από αυτή την εμπειρία είδα και τις Οικογενειακές Ιστορίες (τα ήθελε ο απαυτός μου). Άλλο σοβαρό δράμα εκεί. Η κοπελιά ερωτεύτηκε τον τέλειο άντρα, τον άντρα το σωστό. Ήταν ψηλός, είχε δουλειά, είχε τις χάρες όλες. Αλλά ήταν Αλβανός. Οι γονείς της απαρνήθηκαν τον γαμπρό και τους συμπέθερους από τα Τίρανα και την έδιωξαν από το σπίτι. Αφού αυτόν ήθελε η γυναίκα, πώς θα γίνει τώρα, κουμάντο θα της κάνεις ποιον θα πάρει; Μα τι ρατσιστές που είμαστε όμως ώρες ώρες! Θυμήθηκα και ένα ζευγάρι, φίλους των γονιών μου: -Αντώνη, που είσαι, χτύπησα έναν άνθρωπο με το αμάξι! -Τι λες παιδί μου, πωπω τι πάθαμε, είναι καλά ο άνθρωπος, χτύπησε πολύ; Πωπωπω τι έκανες, δεν το πιστεύω πώς το έκανες αυτό γαμώ το κέρατό μου, τι θα κάνουμε τώρα!! -Καλά ρε Αντώνη μην κάνεις έτσι, Αλβανός είναι. 

Πήγα να ψωνίσω και δώρα σήμερα, αυτή την εβδομάδα είχε γενέθλια ο Γιάννης, η Νάντια, η Μαρία και η Πόπη. Της Πόπης από γενέθλια τον Μάρτη πα' να πει. Τα κριάρια με περιτριγυρίζουν. Και δεν σας λέω ψέματα: Αφού φαντάσου και στο δρόμο, κατεβαίνοντας από το βουνό, συνάντησα κι ένα κοπάδι πρόβατα που διέσχιζε το δρόμο (και μετά νομίζω ότι μένω στην Αθήνα), τα οποία μου περικύκλωσαν το Μίκρα από παντού κι έμεινα εκεί, ανάμεσα στην προβατίλα, μόνη και αβοήθητη. Έσκυψα και κοίταξα τα πόδια τους και το επιβεβαίωσα. Οπλές έχουν τα πρόβατα!!

 

7 πράγματα που δεν ξέρετε για μένα

1. Στην προηγούμενη δουλειά μου, για να αποφύγω τον εξηντάχρονο-πέφτουλα εργοδότη μου, φόρεσα μια βέρα και για δύο χρόνια προσποιούμουν ότι είμαι αρραβωνιασμένη με κάποιον "Νίκο Παγκράτη" που δεν υπάρχει. Κάθε φορά που ο παππούς μας έκανε πρόταση να πάμε για φαγητό για να τον γνωρίσει, του έλεγα ότι ο Νίκος είναι βαρύ πεπόνι και δεν ψήνεται για τέτοια. Παίζουμε κανά προ στο σπίτι τα βράδια. Μα τι παιδί είναι τελοσπάντων αυτό;! Ένας 24χρονος τότε Κερκυραίος, ψηλός και μελαχροινός, φοιτητής στο τμήμα μουσικών σπουδών. Είχε μια μικρότερη αδερφή, ο μπαμπάς του ήταν σεφ σε ένα εστιατόριο και η μαμά του δεν δούλευε. Έμεναν ευτυχισμένοι στον δεύτερο όροφο μιας βενετσιάνικης πολυκατοικίας στο Καμπιέλο. Είχε πάει ήδη φαντάρος. Την πρώτη φορά που ρωτήθηκα. Γιατί την δεύτερη το ξέχασα και του έδωσα αναβολή. Ζήσαμε δύο χρόνια ευτυχισμένα... αλλά όταν έφυγα από τη δουλειά αναγκάστηκα να του δώσω πόδι.


2. Γνώρισα τον πρώτο μου έρωτα στη Ιταλία. Είχε μυωπία 9 και 9.30 αντίστοιχα.

3.Ένα καλοκαίρι με την Πένυ πήγαμε να παρακολουθήσουμε κάποιον πρώην της που μας φαινόταν ύποπτος. Έμενε σε ένα συγκρότημα πολυκατοικιών στο ισόγειο, και πήγαμε κατά τις 2 τη νύχτα όπου δεν υπήρχε ψυχή. Μπήκαμε στο Μίκρα, σβήσαμε τα φώτα για μεγαλύτερη διακριτικότητα, και περάσαμε σιγά σιγά από τον πεζόδρομο έξω από το σπίτι του. Την ώρα που είχαμε προσηλωθεί στο έργο μας και κοιτούσαμε προς τη βεράντα του, μας μπαγλάρωσε η αστυνομία με τις σειρήνες στο τέρμα, ακριβώς έξω από την πόρτα του. Η ρόμπα σε όλο της το μεγαλείο.

4.Όταν σπούδαζα στην Κέρκυρα, δούλεψα λίγο καιρό σερβιτόρα σε ένα μπαράκι. Έπιασα δουλειά εκεί μαζί με τη Δανάη. Για πλάκα, είπαμε στον dj ότι είμαστε αδερφές. Από τότε, σε όποιον μας σύστηνε στο μαγαζί δεν είχαμε ονόματα: Ήμασταν "η αδερφή της". Από δω η Γεωργία και η αδερφή της. Από δω η Δανάη και η αδερφή της. Όπως ξέρετε είναι μικρή η κοινωνία στα νησιά. Μέσα σε λίγους μήνες όλη η Κέρκυρα ήξερε ότι είμαστε αδερφές και δεν μπορούσαμε να το αρνηθούμε. Με στοιχειώνει ακόμα η αδερφή μου. Κάθε φορά που πηγαίνω για διακοπές και βλέπω κανέναν γνωστό, πάντα θα ρωτήσει πώς έχει η υγεία της αδερφής μου και θα πρέπει να της μεταφέρω τα χαιρετίσματα.

5.Έχω μια κούτα Νουνού με παιχνιδάκια από τα αυγά Κίντερ.

6.Όταν ήμουνα 5 χρονών έπαιξα στο πιάνο και τραγούδησα τα βατραχάκια στη βροχή σε μια συναυλία του Ωδείου, με το καλό μου φόρεμα και έναν φιόγκο στο κεφάλι.

7.Το 2004 ήμουνα για εξάμηνο στη Γαλλία και σε ένα παρτάκι που κάναμε στο σπίτι βάλαμε το τραγούδι του Euro 2004 που ήταν τότε στα φόρτε, και βάλαμε τους Γάλλους καλεσμένους να χορέψουν και να κουνηθούν μαζί μας. Στο σημείο που ο εκφωνητής παραληρεί και φωνάζει "σκίζουν τους Γάλλους σας σαρδέλες" έπρεπε να χτυπάμε όλοι μαζί παλαμάκια και να κάνουμε έναν κύκλο γύρω από τον εαυτό μας.

Κωνσταντίνε τρως! Και ψεύδεσαι και τρως!!

Σας είχα πει ότι θα ντυθώ Κινέζα. Για να κάνουμε ζευγάρι, αποφασίσαμε (μόνη μου) να ντυθεί και ο Κωνσταντίνος γκέισα. Αρχικά έφερνε αντιρρήσεις στο να φορέσει το κιμονό -μα γιατί άραγε;- κι έτσι χτες που θα ντυνόμασταν έκατσε στη δουλειά από τις 9 το πρωί μέχρι τις 10 το βράδυ, με τη δικαιολογία ότι πνίγεται κ δεν προλαβαίνει. Αυτό που κατάφερε είναι να ντυθεί γκέισα ψόφιος από την υπερωρία.
Είχαμε δύο κιμονό, ένα εμπριμέ και ένα κόκκινο. Λιγουρευόμουν το εμπριμέ για μένα, αλλά είπαμε να το φορέσει αυτός, γιατί ήταν λίγο πιο φαρδύ κι έτσι συμβιβάστηκα με το κόκκινο. Παρότι ελληνικής κατασκευής, ήταν για διαστάσεις κανονικής Κινέζας, νούμερο large και στην περιφέρεια μου κόλλησε και δεν πήγαινε ούτε πάνω ούτε κάτω. Το άφησα εκεί στουμπωμένο και προσευχόμουν να μην με πιάσει κατούρημα και πρέπει να το σηκώσω. Το άλλο, του Κωνσταντίνου κούμπωνε σταυρωτά, οπότε είχε πολύ περιθώριο. Ούτως ή άλλως θα του έκανε, γιατί τον είχα βάλει σε αυστηρή δίαιτα όλο το μήνα. Για ολοκληρωμένη εικόνα, έπρεπε να φορέσει και μια κόκκινη ζώνη-κορσέ με τον φιόγκο της γκέισας. Όταν πήγαμε σπίτι του για να τον ντύσουμε ανακαλύψαμε ότι η ζώνη είναι κι αυτή για κανονική Κινέζα και δεν του κουμπώνει!

-Κωνσταντίνε έφαγες!! 
-Όχι....
-Κωνσταντίνε... έφαγες και άσε τη συζήτηση...! 
-Σου λέω πως κάνω δίαιτα!
-Κωνσταντίνε τρως! Και ψεύδεσαι και τρως!!




Κάναμε την πατέντα μας, του βάλαμε μια παραμάνα, τη δέσαμε και με ένα σκοινάκι γύρω γύρω, μια χαρά του έστρωσε. Φόρεσε και μια περούκα υπερπαραγωγή, πέντε κιλά πράγμα. Με κότσο, χτενάκια, ξυλάκια, ροζ λουλούδια, τα πάντα. Τα βλέπεις βρε αχάριστε τι περούκα σου πήραμε. -Ναι βέβαια βλέπω, δεν μπορούσατε να πάρετε καμιά διακριτική, φτηνιάρα! Ε ρε τι τραβάω ο άνθρωπος με την τρελλή!. Εγώ είχα το κανονικό μου μαλλί, αλλά στον Γιάννη είπα ψέματα ότι είναι περούκα και το πίστεψε. Το μακιγιάζ έγινε με αλεύρωμα και κόκκινο κραγιόν για το χειλάκι. Ο Κωνσταντίνος ο ξενέρωτος με το κιμονό και την περούκα μουρμούριζε ότι δεν θέλει ΚΑΙ βάψιμο, αλλά τον πάστωσα μέικ απ με επικάλυψη φαριν απ, πριν προλάβει να πει γκέισα. Εννοείται ότι έκλεψε την παράσταση και εμένα δεν μου έδωσε σημασία κανείς. Ούτε στην Πόπη με τον Γιάννη που ήταν μωρά. Ήμασταν αόρατοι.
Δεν το ξενυχτήσαμε, γιατί ο Κωνσταντίνος ταξίδευε για Μόναχο σήμερα. Ξέχασα να του αφήσω κανένα ντεμακιγιάζ στο σπίτι και το πρωί πήγε για τσεκίν με μάτι Κινέζας. Δεν μπορούσε να το βγάλει με τίποτα λέει! Μα τι στριμμένο άντερο, όλο γκρίνια!
Σήμερα έχουμε πάρτιιιιιιιι. Θα σας πω τα νεότερα!